Με αφορμή την 80ή επέτειο από την "Μάχη των Οχυρών" εναντίον των φασιστικών ορδών του Χίτλερ που είχαμε εχθές, μία παλαιότερη φωτογραφία που βρήκα στο διαδίκτυο. Ο παππούς που φαίνεται να έχει έρθει πρώτος - πρώτος για τον εορτασμό (φωτό του 2017) ήταν ο 94χρονος τότε Χρήστος Γκιβέτσας από το χωριό Ασώματοι του Δήμου Ιάσμου, ως επίτιμος πρόεδρος του Συλλόγου Αστυνομικών Υπαλλήλων. Τον βλέπαμε όλοι κάθε χρόνο εκεί, πάντα πρώτο από όλους τους επισήμους μέχρι που έφυγε από την ζωή. Ηταν βέβαια καλοστεκούμενος μέχρι την τελευταία ημέρα του γι αυτό και μπορούσε να σκαρφαλώσει στο συγκεκριμένο σημείο που ακόμη και εμείς κουραζόμαστε για να φτάσουμε.
Οι δύο τσολιάδες απέναντί του προφανώς φαντάροι από μονάδες της Κομοτηνής, κάπου 70+ χρόνια νεότεροί του τιμούν κι αυτοί λόγω των καθηκόντων τους την εποχή που οι "ισχυροί" του πλανήτη έπαιζαν στα ζάρια τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων για τα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα της κλίκας τους. Από την μία ο φασιστικός άξονας που τράφηκε και γιγάντωσε με την ανοχή και την χρηματοδότηση των Δυτικών να στέλνει τα νέα παιδιά να σκοτώνονται για τα παρανοϊκά όνειρα του Χίτλερ κι από την άλλη οι Δυτικοί σύμμαχοι να χαραμίζουν κι αυτοί εκατομμύρια νέους ανθρώπους για να διορθώσουν το "λάθος" τους.
Η πρότασή μου είναι η εξής.
Στην περιοχή μας, από την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου στο αλβανικό μέτωπο ως και την νίκη επί του άξονα αλλά και μετέπειτα στον εμφύλιο θρηνήσαμε χιλιάδες χριστιανών και μουσουλμάνων συμπολιτών που θυσιάστηκαν για το καλό το δικό μας. Για να έχουμε εμείς σήμερα όχι μόνο αυτό το κράτος αλλά και ως λαός μία αξιοπρέπεια. Αυτό πρέπει να το τιμάμε κάθε μέρα. Γι αυτό και έχω να προτείνω στον Δήμο Κομοτηνής, ως "Κόμο Σάπιενς" που είμαι, να επαναφέρει στην κεντρική πλατεία, στο "σπαθί", τις δύο μαρμάρινες πλάκες με τα ονόματα των Κομοτηναίων που χάθηκαν στο μέτωπο την εποχή εκείνη. Είναι ένα αναπόσπαστο μέρος της τοπικής μας ιστορίας και πρέπει να τις βλέπουν όλοι.
Το χρωστάμε στους χριστιανούς και μουσουλμάνους, στον Νίκο και στον Αχμέτ, στα παλικάρια της πόλης μας που έδωσαν την ζωή τους στον πόλεμο ενάντια στον φασισμό.
Αλλιώς το μνημείο δεν έχει κάποιο νόημα να υπάρχει εκεί χωρίς λόγο και καλύτερα να γκρεμιστεί, όπως πολλοί συμπολίτες έχουν μέχρι σήμερα προτείνει. Η το σπαθί να αντικατασταθεί με ένα γαρύφαλλο.
Ο χώρος του "Ηρώου" της Κομοτηνής ανήκει στους ήρωες και μάρτυρες πολεμιστές και σε αυτούς θεωρώ πως πρέπει να επιστρέψει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάζουμε ελεύθερα και με υπευθυνότητα προς τους άλλους και προς την σχετική νομοθεσία. Σε περίπτωση κακόβουλης χρήσης των σχολίων, υπάρχει η πιθανότητα διαγραφής.