Ποιοι τελικά είναι οι "συνεχιστές" του Τάσου Βαβατσικλή στο Δημοτικό Συμβούλιο Κομοτηνής;

Σε μπελάδες φαίνεται πως μπήκε ο κτηματομεσίτης και δημοτικός σύμβουλος Πέτρος Ζωγράφου μετά την απόφαση η παράταξη της οποίας ηγείται να ενσωματωθεί στην διοικούσα παράταξη του δημάρχου Γιάννη Γκαράνη. Ας δούμε τι συνέβη από την αρχή.

Ο Πέτρος είναι γειτονάκι της οικογένειας Βαβατσικλή καθώς τα σπίτια τους είναι παραδιπλανά. Είναι νεοδημοκράτης και η αλήθεια είναι πως στις περιφερειακές εκλογές δίπλα στον νυν περιφερειάρχη Χρήστο Μέτιο είχε μεγάλη επιτυχία, αλλά στην συνέχεια για λόγους που δεν ανακοινώθηκαν απομακρύνθηκε από τα της Περιφέρειας. Ισως κακώς.

Η αμέσως επόμενη κίνησή του, για τα κοινά ήταν να γίνει μέλος της παράταξης του Τάσου. Δυστυχώς ο Τάσος ξεκίνησε από πολύ νωρίς, προεκλογικά, να παρουσιάζει κάποια προβλήματα υγείας και η παράταξη δεν τα πήγε καθόλου καλά στις εκλογές με τον ίδιο τον πρώην δήμαρχο να μπαίνει στο Δημοτικό Συμβούλιο με 3 έδρες και τον Πέτρο να είναι ένας από αυτούς, με πολύ λίγες όμως ψήφους. Ωστόσο νέος άνθρωπος είναι, ας είχε την ευκαιρία του να αναπτύξει την πολιτική του σκέψη. Την οποία ωστόσο ακόμη δεν γνωρίζουμε γιατί ο ίδιος δεν είναι και πολύ ομιλητικός αλλά ούτε ήταν ποτέ και γνωστός ως πολιτικό ον. Ολοι όμως από κάπου ξεκινάνε.

Τα προβλήματα υγείας του Τάσου συνεχίστηκαν και μετά τις εκλογές και η απουσία του από το Δημοτικό Συμβούλιο ήταν σχεδόν μόνιμη, μέχρι που μία νέα επιπλοκή στην υγεία του, του έκοψε το νήμα της ζωής. Ετσι έπρεπε να βρεθεί νέος επικεφαλής και αυτός ορίστηκε να είναι ο Πέτρος. Κατά μία έννοια, ο Πέτρος βρέθηκε επικεφαλής παράταξης στο Δημοτικό Συμβούλιο Κομοτηνής ίσως κατά τύχη, καθώς έτυχε να είναι γείτονας και οικογενειακός φίλος της οικογένειας Βαβατσικλή. Ο παλαιός επαγγελματικός συνεργάτης και πολιτικός συνοδοιπόρος του αείμνηστου Τάσου, ο Ξάνθος Κώστογλου αρνήθηκε να μπει στο δημοτικό συμβούλιο ως επιλαχών και η τριμελής σύνθεση της παράταξης διαμορφώθηκε ως έχει σήμερα.

Μετά την απόφαση της παράταξης να ενσωματωθεί σε αυτή του δημάρχου Γιάννη Γκαράνη, ο οποίος τόνισε πως δεν υπήρχε θέμα να καταληφθεί κάποια πλειοψηφία καθώς τα θέματα στο δημοτικό συμβούλιο περνούσαν πάντα συναινετικά κατά πλειοψηφία σε συνεννόηση με όλες τις δημοτικές παρατάξεις, εμφανίστηκαν στο διαδίκτυο οι διαμαρτυρίες τόσο του Ξάνθου Κώστογλου, όσο και του γιου του Τάσου, Χάρη Βαβατσικλή οι οποίοι καταμαρτυρούν στον Πέτρο Ζωγράφου τα χίλια μύρια όσα. Τι συμβαίνει;

Κατ' αρχάς ο Ξάνθος Κώστογλου είχε την ευκαιρία σήμερα να είναι δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη και συνεπώς αν ήταν εκεί να φρόντιζε ώστε αυτό το οποίο σήμερα καταγγέλλει να μην συμβεί ποτέ, αλλά αρνήθηκε. Γιατί δεν μπήκε λοιπόν στο Δημοτικό Συμβούλιο; Η γιατί πιο πριν δεν διεκδίκησε την ηγεσία της παράταξης, ως γνωστός πολιτικός συνεργάτης του αείμνηστου Τάσου αλλά και επί δεκαετίες συνάδελφός του στην δουλειά του; Δεν είχε χρόνο να ασχοληθεί; Είχε άλλες προτεραιότητες; Σε κάθε περίπτωση η επιλογή ήταν δική του.

Μετά ο γιος του Τάσου, ο Χάρης ο οποίος μετά την τραγική απώλεια του αδελφού του Νίκου, αποφάσισε να αναλάβει ενεργό δράση στο πλευρό του πατέρα του και στις τότε νέες αποφάσεις του να επανέλθει στην ενεργό δράση, απορίας άξιο είναι γιατί και ο ίδιος δεν ήταν συνυποψήφιος καθώς το όνομα που φέρει είναι πολύ αναγνωρίσιμο. Ομως τελικά παρέμεινε απλά γιος και βοηθός του πατέρα του.

Σήμερα και οι δύο στον Παρατηρητή της Θράκης ξεσπάθωσαν και πάλι κατά της ένωσης των δύο παρατάξεων, με βολές κατά του Πέτρου Ζωγράφου, όχι όμως κατά του δημάρχου. Μάλιστα προανήγγειλαν πως θα ιδρύσουν "Κίνηση" με την ίδια επωνυμία όπως αυτή της παράταξης, την πατρότητα της οποίας επιθυμούν να διατηρήσουν ως "κληρονόμοι" της που μάλλον θεωρούν πως είναι. Ολα καλά και ωραία και σε μία δημοκρατία αποδεκτά. Ομως έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λέμε.

Ο Ξάνθος και ο Χάρης δεν είναι ενεργοί στα κοινά, με την έννοια της συμμετοχής τους σε κάποιον φορέα, ούτε καν σε αυτόν του Τάσου. Και αυτό μάλλον από δική τους επιλογή. Ο Ξάνθος είναι εδώ και χρόνια συνταξιούχος καθώς ήταν για δεκαετίες συνεργάτης του Τάσου στον κρατικό οργανισμό που και οι δύο εργαζόταν. Ο δε Χάρης, ζει με την οικογένειά του και εργάζεται σε κρατικό οργανισμό, όμως όχι στην Κομοτηνή αλλά στην Θεσσαλονίκη, στην οποία μάλλον είναι και δημότης. Ο Ξάνθος από την πλευρά του, αν και φέρει τον τίτλο του δημοσιογράφου, για πάρα πολλά χρόνια δεν ακούγεται και δεν δημοσιεύει κάτι γραπτό, όπως συνήθιζε παλαιότερα. Και κατά την γνώμη μου καλά κάνει ο άνθρωπος καθώς έχει το απόλυτο δικαίωμα να χαρεί την σύνταξή του. Ο Χάρης ποτέ δεν ήταν στον χώρο των ΜΜΕ ενώ και οι δύο τους περιορίζουν την δημόσια παρουσία τους σε σχόλια στην παρεΐστικη εφαρμογή του Facebook και αυτό εάν κι εφόσον έχουν κάτι να ανακοινώσουν. Κάποτε ο Χάρης είχε υποσχεθεί πως η ιστοσελίδα του αείμνηστου αδελφού του Νίκου, το piazzadelpopolo.blogspot.gr θα συνεχιζόταν. Την υπόσχεση αυτή ανανέωσε για άλλη μία φορά, μετά από χρόνια μέσω προεκλογικής ανακοίνωσης του συνδυασμού του πατέρα του, μέσω της τότε προεκλογικά συνεργαζόμενης και γνωστής για τον πολιτικό της προσανατολισμό τοπικής ιστοσελίδας fonirodopis.gr κάτι όμως που ποτέ δεν έγινε. Γιατί τα γράφω αυτά;

Την πολυφωνία την θέλουμε. Ειδικά σε μία δημοσιογραφικά πολυπληθή αλλά ιδεολογικά "άφωνη" Κομοτηνή. Ο λόγος του Ξάνθου είναι ικανός να ξεσηκώσει κόσμο ενώ οι οργανωτικές ικανότητες του Χάρη δίπλα στον πατέρα του είναι αδιαμφισβήτητες. Ομως ....υπάρχει και ένα "όμως" το οποίο, σε αντίθεση με τους δύο, ο Τάσος το γνώριζε πολύ καλά.

Η ενασχόληση με τα κοινά θέλει θυσίες. Είναι μεγάλο πάθος και "αρρώστια", μπορεί να προσφέρει ένα χαμόγελο αλλά και δέκα στιγμές δυσκολίας. Το να είσαι κοινωνικό και πολιτικό ον, κάτι το οποίο ήξερε να είναι ο Τάσος, σημαίνει αρχικά πως στερείσαι πολλά από την προσωπική σου ζωή. Κάτι το οποίο δεν έχουμε δει μέχρι σήμερα να κάνουν τόσο ο Ξάνθος, όσο και ο Χάρης. Στο τέλος, ο Τάσος μας απέδειξε πως αν η ψυχή σου το θέλει, μπορείς να φτάσεις το πράγμα και στα άκρα, μέχρι να στερηθείς ακόμη και τα πάντα στην ζωή, ακόμη και την ίδια την ζωή. Θα μπορούσε κανείς να πείσει τον Τάσο να κάνει πίσω και να κάτσει ήσυχος στο σπίτι του για να προσέξει την υγεία του; Μάλλον όχι. Αυτό που ήθελε να κάνει θα το έκανε. Από την άλλη πλευρά μπορεί κανείς να πείσει κάποιον που δεν είναι αναγκασμένος να κάνει παραχωρήσεις και θυσίες να τις κάνει, για να ασχοληθεί με τα κοινά, κάτι που μέχρι πρότινος δεν έκανε; Ερώτημα αναπάντητο.

Εγώ ως πρωτόγονος Komo Sapiens χαίρομαι να βλέπω κινήσεις πολιτών και θα χαρώ ιδιαίτερα να δω ακόμη μία να ανθίσει και γιατί όχι, από απλή κίνηση να μεταμορφωθεί και σε δημοτική παράταξη με δικές της προτάσεις για την πόλη μας. Ομως αυτό δεν γίνεται με λόγια, αλλά με κόπο, θυσίες και πράξεις. Είναι οι δύο διατεθειμένοι να στερηθούν την προσωπική τους ζωή και να το κάνουν;

Αν ο Ξάνθος και ο Χάρης που μέχρι σήμερα ήθελαν να λειτουργούν εκτός πρώτης γραμμής, κυρίως από το παρασκήνιο της παράταξης του Τάσου, αποφασίσουν κάποια στιγμή να γίνουν ενεργοί πολίτες της Κομοτηνής, πιστεύω πως πολλοί θα χαρούν να δούνε τι έχουν να προσφέρουν.

Αν πάλι ποτέ δεν κάνουν αυτή την κίνηση και μείνουν στα λόγια, και πάλι αγαπητοί συμπολίτες θα είναι. Την άποψή τους την είπαν, τα ΜΜΕ, από τα προοδευτικά ως και τα πλέον συντηρητικά τους έδωσαν την προβολή που ήθελαν, ας αφήσουν τους ενεργούς δημοτικούς συμβούλους της παράταξης, στην οποία μέχρι σήμερα ήταν παρασκηνιακοί παράγοντες αλλά πλέον δεν θα μπορούν να είναι, να προχωρήσουν όπως θέλουν και να κριθούν στις επόμενες εκλογές. Γιατί έχει δοθεί η εντύπωση πως η όλη φασαρία έγινε διότι οι ίδιοι πλέον τέθηκαν στο περιθώριο των παρασκηνίων και δεν θα μπορούν, χωρίς οι ίδιοι να φαίνονται στο δημοτικό συμβούλιο, να περνούν τις θέσεις που εκπροσωπούν.

Είναι έτσι τα πράγματα; Ισως και ναι, ίσως και όχι. Ολες οι απόψεις είναι πάντα καλοδεχούμενες!